The American Dream

Het thema van afgelopen weken leek vaak 'the american dream' te zijn, een belangrijk onderwerp voor de inwoners van new york. Ik had een discussie met iemand die echt een beetje teleurgesteld was in deze stad, omdat alle mensen steeds maar moeten. Moeten presteren, moeten netwerken, moeten uitblinken, hip moeten zijn.. Maar ik weiger het op zo'n negatieve manier te zien. Toch kan je niet ontkennen dat iedereen hier 'iets' is.. Een artist, writer, photographer, en de meest populaire: actor. Veel hebben daarnaast baantjes in de horeca, want waar betalen ze anders hun torenhoge huur voor appartementjes downtown of in Williamsburg van?

En ik weet dat ik niet de meest nuchtere persoon ben maar ik neem het allemaal met een korreltje zout. Ik heb een camera maar dat maakt mij niet tot fotograaf. En dan vind ik helemaal oke. En des te meer tijd heb ik om mijn hart elke dag weer meer te verliezen aan de stad waarin mijn dromen wel uitkomen.

Er zijn verschillende metrostations die bekend staan om hun live muziek. Zo was ik laatst bij 42nd street en daar stond een zeskoppige band keihard te blazen, 150 man publiek en iedereen danste. Morgen hebben ze een battle met een andere band (zogenaamde 'band clash') en daar ga ik dan ook zeker naartoe. 

Opgepast op twee super zoete kindjes ineen waanzinnig huis in Brooklyn. Droomhuis. Maar echt. Beyblade (tollen) en cupcakes gebakken. En mezelf voor gek gezet met nogmaals proberen de handstand te leren. Daarna in verschillende wijkjes van Brooklyn rondgelopen en met een Nederlands meisjes afgesproken die hier kunst studeert. Heel leuk en gezellig, woont in een poppig en bomvol huisje. Mexicaans gegeten en naar een fantastische Colombiaanse film in MoMa geweest. Wederom uitgegegaan met de jongens en record uitslapen gevestigd. 

Gesport met collegaatje Erin, een altijd vrolijk en ontzettend lief meisje die in augustus geneeskunde gaat studeren. Een week lang gruwelijke spierpijnen moeten doorstaan, en de vernedering proberen te vergeten van de gewichten aan het eind van de les niet meer omhoog te kunnen krijgen. 

Gegeten in Upper West Side (laat Upper East Side het niet horen!! concurrrrrrrrentieeee) echt een bruisende plek met overal leuke restaurantjes en cafes. Voor het eerst een zwoele avond dus op het terras. 

Verdwaald in Central Park en het hele rondje gelopen. duizenden hardlopers met hun honden, bijna alle bomen komen uit en de cameramannen die de havik Pale Male (roofvogel die zn nest heeft op een bakon op een van de dure gebouwen op 5th Ave) filmen, dag in dag uit. Ijsjes gegeten en euforie. 

Erachter gekomen dat ik veganistisch eten vreselijk vind, evenals hummus. Ik heb het echt geprobeerd, echt. 

Lauren (roomies 4-evah) en haar vriendinnetje Marjolein (Marjoryyyyy) waren anderhalve dag in de stad, helemaal te gek! Naar MoMa geweest, en toen naar de opening van een marktin Boorklyn waar eten en kleding en gekke dingetjes verkocht worden vanuit scheepscontainers. Live salsa muziek en daarna een band die, naar eigen zeggen, uit 1927 kwamen. Dixieland jazz, hop hop lekker dansen in de zon. Daarna gekeken wat de lekkerste cheesecake was in Chelsea Market, high line een stukje gelopen en toen naar West Harlem waar een vriend een feest gaf in zijn huis; een omgebouwde kerk. Live muziek, lekker eten en leuke mensen. Beetje Club Lite publiek. 

Met Erin en haar fiance en hun vrienden unlimited sushi gegeten. En gaat het er in Nederland om zoveel mogelijk sushi te eten, hier leek het te gaan om het aantal sakebombs dat genuttigd werden. Shotglas sake op eetstokjes op een biertje, trommelen op de tafel en vlak nadat het shotglas in bier valt, het hele glas leegdrinken. Ik was de fotograaf van het hele gebeuren :)

Naar Moderne Dans geweest in Whitney Museum waar ook een rare rocker optrad. Muziek niet echt mijn ding maar het dansen was geweldig om naar te kijken. Ben&Jerry's in Central Park en toen naar Ipririum, een van de oudste jazzclubs om jazz te kijken! Vier oude mannen (een is de drummer van Miles Davis geweest) die een beetje aan het improviseren waren. Heb allemaal cd's gekregen dus ben nu een beetje jazz aan het leren. Er gebeurt veel in die muziek. 

Crazy

Vandaag ben ik een maand in New York. De lente is uitgebarsten, de bloesem ontploft. Veel bomen zijn nog kaal dus dan zien die spierwitte bomen er heel misplaatst mooi uit. 'New York is crazy', zeggen de mensen, en dat gaat letterlijk op voor alles. Is het de ene dag 28 graden, is het de dag erna met gemak 5. Bizar. Op straat roept iemand uit dat je een superster bent, als je niest zeggen standaard vier random mensen 'bless you' en je kan elke dag naar een ander land in een andere wijk in een andere straat naar een ander restaurant/barretje.

Ik ben op uitnodiging van mijn begeleider (weggelopen uit de jaren '30) naar een vintagemarkt geweest, met meubels, boeken en kleding uit alle jaren. Daar zag ik (om even op het 'New York is crazy'-verhaal door te gaan) een waanzinnige jurk hangen, veel te belachelijk duur. Onder lichte dwang van omstanders toch gepast en uiteindelijk hebben vijf mensen geld ingelegd om me te helpen hem te kopen. En er was geen mogelijkheid om te weigeren. Zo kan dat hier gaan.

Naar een screening van een arthouse film geweest in Brooklyn, blijkbaar gebaseerd op een boek van JD Salinger. Hartstikke leuk allemaal maar begreep er geen zak van, best lastig als iedereen het wel snapt (of het minstens faked) Wel een leuk theater, waar vaak goede films vertoont worden.. En, als een echte Hollandse, is het ook leuk dat de toegangsprijzen voor film/musea/etc adviesprijzen zijn. Kan dus zo vaak gaan als ik wil, voor bijna gratis. Hoppakee.

Veel met de jongens van de studie gechilled, zo ook op St Patricks day, de dag waarop iedereen Iers is. Heb geen idee wie die hele Patrick was maar ging vrolijk in het groen mee met de meute. Die gasten wonen in East Village, de kern van het Ierse feestgedruis. Super om mee te maken, een soort koninginnedag maar dan met een ander kleurtje.

Met de Spanjaard en zn vrienden upstate gegaan (dat klinkt dichtbij maar is dus mooi 4.5 uur in een bus) naar de boerderij van de school waar hij lesgeeft. The Countryside. Iedereen rijdt in pick ups, grote stukken land en prachtig uitzicht. De koe gemolken, eieren uit het kippehok gehaald en koekjes en pizza bakken in de oven buiten. Wandelen, ultimate frisbee (crazy: dit is serieus een serieuze sport.. hebben de gymlessen van meneer maatjes toch enigszins zin gehad), slacklinen (span een touw tussen twee bomen en probeer erop te lopen. Geheel onmogeijk dus) en gitaar en banjo spelen en folk liedjes zingen rond het kampvuur. You are my sunshine, my only sunshine. De hele nacht gedanst. Leuke mensen die ik zeker nog ga zien.

Naar het strand geweest, Little Russia waar de maffia-mannetjes om 11 uur al wodka's zaten weg te slurpen. Is 40 minuutjes met metro dus heel chill. Er kan ook gesurft worden dus dan kan ik mijn in Indo/Australie opgedane skills (ha. ha.) bijschaven.


Het uitgaansleven van Harlem (ghetto fabulous) ontdekt, waanzinnige tenten met goede muziek, leuke mensen en heerlijk eten. Ook een leuke bijkomstigheid is dat je zomaar aangeboden wordt erachter te komen waarom mensen toch altijd zeggen 'Once you go black..'. Vrij sympathiek maar ik bedank toch maar vriendelijk haha!

Qua onderzoek gaat het allemaal in rap tempo, er worden allerlei nieuwe protocolle opgezet, heel leuk en intressant om het hele proces me te maken. Naar een congres geweest over virale hepatitis, waar alle zwaargewichten op dat gebied aanwezig waren. Ik zie veel praktijk, veel patienten, en zit ook de nodige uren achter de computer. Iedereen is waanzinnig aardig en heb ook al een nanny-baantje binnengesleept (waar moeten ze anders tijd vandaan halen om naar yoga te gaan?)

Mamma kwam als verrassing langs, had een extra vlucht gekregen en toevallig naar New York! Dus mijn voorraad dropfruitduo's en stroofwafels en kaas is weer heerlijk bijgevuld! En wat is het heerlijk dat je elkaar zomaar eventjes echt kunt zien!